Όταν κατέβικε ο χριστός στη θεσαλονίκη ο Θεός του υπαι: "Πρόσεχε, τον παοκ και τα μάτια σου"

Όσα ζήτω και να βάλουμε είναι λίγα...

Κατακαλόκαιρο Update: Οι αντιδράσεις στο βόλο και στην καβάλα μετά την απόφαση που ρίχνει τις ομάδες στη Δ' εθνική

Τι έγινε στο βόλο όταν ανακοινώθηκε πως η ομάδα θα πέσει κατηγορία

Και τι έγινε στην καβάλα όταν μαθεύτηκε η ίδια απόφαση για την ομάδα της Καβάλας


Ζήτω οι αγανακτισμένοι οπαδοί, ζήτω η καβάλα, ζήτω ο ολυμπιακός βόλου

Για ψύλλου πήδημα

Έλεος πια! Με το που είδαμε με απερίγραπτη χαρά τις ανακοινώσεις ότι ξεκινάει ξανά το ελληνικό πρωτάθλημα έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία η σύλληψη όλων αυτών των αγνών ανθρώπων του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα για να σπιλώσει το λαϊκότερο άθλημα της χώρας. Ντροπή σας κύριοι!

Βλέπουμε σε αυτή τη λίστα του 41 αγώνες που έχουν χαρακτηριστεί από την ΟΥΕΦΑ από ‘ελαφρώς ύποπτοι’ ως ‘άκρως διεφθαρμένοι’. Να σας θυμίσουμε κύριοι πως από τα χιλιάδες παιχνίδια που έχει διοργανώσει ΕΠΟ και προσφάτως η SUPER DUPER LEAGUE μόνο 41 από αυτά ελέγχονται ως στημένα. Δεν βλέπεις κανείς πως αυτά τα παιχνίδια είναι σταγόνα στον ωκεανό, ειδικά μπροστά στην προσφορά αυτών των ανθρώπων στο θέαμα και στο καλό ποδόσφαιρο; Μόνο εμείς μπορούμε να το πούμε αυτό με σιγουριά;

Παραθέτουμε αυτούσιες αυτές τις δύσκολες ώρες, τις λέξεις ενός μεγάλου άνδρα, που αυτή τη στιγμή βρίσκεται πίσω από της φυλακής τα σίδερα, όπως και άλλα παλικάρια. Και τα παραθέτουμε για έναν και μόνο λόγο… για να δείτε το ποιόν του ανθρώπου που έχουμε κλείσει μέσα. Ακόμα και μετά το ματς με τον Ολυμπιακό, όπου η ομάδα του έχασε, βρήκε να πει καλές κουβέντες… διαβάστε:
«Δεν θα μείνω στο αγωνιστικό μέρος, παρότι είμαστε στενοχωρημένοι για το αποτέλεσμα. Σήμερα ήταν μία γιορτή. Ας αναλογιστούν οι παράγοντες των άλλων ομάδων τι έγινε σήμερα εδώ και το πως μπορούν να συνυπάρξουν οπαδοί διαφορετικών ομάδων»
Τάδε έφη Αχιλλέας Μπέος, ο οραματιστής. Γιατί ο Αχιλλέας έχει δίκιο, το ποδόσφαιρο είναι γιορτή. Δεν θα κλείσω με ‘ζήτω’ αυτή τη φορά, παρά με ένα σύνθημα.

ΛΕ- ΛΕ- ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

Ας αρχίσει η γιορτή!

Με μεγάλη μας χαρά ο Πιλάβιος ανακοίνωσε πως τα πρωταθλήματα θα συνεχιστούν κανονικά!



Μερικά στιγμιότυπα από τις γιορτές που στήθηκαν από τον απλό κόσμο, όταν έμαθε τα χαρμόσυνα νέα, πως το υπερθέαμα που προσφέρουν τα ελληνικά πρωταθλήματα θα συνεχιστεί και του χρόνου.

Ζήτω η Αγία ΕΠΟ, ζήτω το εξαγνισμένο Ελληνικό Ποδόσφαιρο, ζήτω το ασταμάτητο υπερθέαμα

Wanted: Γιάννης Μπουτάρης, δήμαρχος Θεσσαλονίκης

Αφίσα που εθεάθει σε Τριανδρία και Εύοσμο

Ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, έκανε-μεταξύ άλλων-και τις εξής δηλώσεις:

"Δεν χάλασε και ο κόσμος αν υποβιβαστεί και καμιά ομάδα!" (Κλικ εδώ).

Μην κοιτάτε που το contra.gr (και αρκετά άλλα αθλητικά μέσα) άλλαξαν λίγο τα λόγια του, προσθέτοντας και την λεξούλα ηρακλής, για να κάνουν τον τίτλο λίγο πιο spicy. Δεν έγινε και τίποτα! Εξάλλου το έχουν πει και οι μεγάλοι της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα (Σταμάτης Μαλέλης, Θέμος Αναστασιάδης, Όλγα Τρέμη κ.α.) πως στον πόλεμο, στον έρωτα και στη δημοσιογραφία όλα επιτρέπονται.

Για να επιστρέψουμε όμως στον δήμαρχο... Κατά πρώτον δεν ντρέπεται λιγάκι; Και κατά δεύτερον, πάει καλά; Φάγανε τον Μπιν Λάντεν και του είπε κάποιος πως μπορεί να ανέβει στο πρώτο σκαλοπάτι της λίστας με τους MOST WANTED; Με τι μούτρα μιλάει για ΠΑΕ που χρωστάνε στο ΙΚΑ ε; Πέφτει ομάδα και ο δήμαρχος της πόλης δεν πάει να γλύψει, να απειλήσει και να κατακεραυνώσει το κατεστημένο της Αθήνας; Μα καλά που ζούμε; Τόσοι και τόσοι επιφανείς άνδρες έχουν στηρίξει τις ομάδες αυτής της πόλης, αυτός γιατί δεν το κάνει;

Ο γνωστός Ηρακληδέας αγκαλιά με χάρτινους παίκτες του παοκ

Ο πρώην περιφερειάρχης Μάκης Ψωμιάδης δήλωσε εξάλλου:

"Ο αγώνας του Ηρακλή αυτή την ώρα αφορά ολόκληρη τη Θεσσαλονίκη, ολόκληρη τη Μακεδονία" (κλικ εδώ).

Απλά δεν μας εξήγησε μετά τον πύρινο και καταγγελτικό του λόγο και αφού ο αγώνας είναι όλης της Θεσσαλονίκης γιατί δεν παραβρέθηκαν και φίλαθλοι του αρη και του παοκ. Λίγη σημασία έχει, θα τον ρωτήσουμε όταν τον δούμε πάντως. Πήγε πάντως και στην πορεία. Αυτοί είναι ηγέτες Γιαννάκη! Όχι σαν εσένα, χλεχλέ που πετάς μια ατάκα «δε με νοιάζει» και νομίζεις πως καθάρισες κιόλας!

Ζήτω οι απολίτιστοι δήμαρχοι, ζήτω οι παλλαϊκοί μακεδόνες (πρώην) ήρωες, ζήτω η εφορία

Η χρησιμότητα του χουλιγκανισμού ως καπότα της ελληνικής κοινωνίας

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάθε φορά βρισκόμαστε προ εκπλήξεως όταν γίνονται επεισόδια στα γήπεδα. Κάθε φορά ανακαλύπτουμε την Ακρόπολη. Καταρχήν αν ήθελαν να την σταματήσουν, θα την σταματούσαν. Γιατί δεν το κάνουν λοιπόν; Γιατί η γηπεδική βία είναι εξαιρετικά χρήσιμη.

Λειτουργεί σαν βαλβίδα αποσυμπίεσης για όλα τα προβλήματα του κοσμάκη. Σου βάζει τις φωνές η γυναίκα σου; Πας στο γήπεδο και την πληρώνει ο επόπτης. Σε γυροφέρνει το αφεντικό από τη μύτη και σε κάνει ότι θέλει; Τα ακούει ο τέταρτος. Δεν έχεις δουλειά και πρέπει κάπου να βγάλεις τη βδομαδίατικη ζοχάδα; Πας γήπεδο και ξελαρυγγιάζεσαι στα μπινελίκια. Στο γήπεδο δεν θα σου πει κανένας τίποτα γιατί βρίζεις, ή γιατί πετάς καπνογόνα και μολότοφ. Έτσι είναι. Όλα επιτρέπονται. Είναι ένας κοινωνικά αποδεκτός τρόπος να ξεγκαυλώσει ο κόσμος από τα προβλήματά του. Και είναι μάλιστα και επιθυμητός, καθώς γνωρίζεις που θα ξεσπάσει αυτή η οργή, τι ώρα και σε ποιο γήπεδο. Αν δεν την άφηναν να ξεσπάσει τότε όλοι αυτοί θα έβγαιναν στους δρόμους, θα σταματούσαν να σκοτώνονται μεταξύ τους και θα άρχιζαν να σημαδεύουν όχι αλλόθρησκους, άδειες κερκίδες και πέταλα, αλλά βιτρίνες, κλούβες, μαγαζιά φιλιππινέζων, τράπεζες, ελληνικές βουλές, πακιτσάνια και μαυρούλες, χριστουγεννιάτικα δέντρα και ένα σωρό άλλα πράγματα που θα ήταν δύσκολο να ελεγχτούν ένα προς ένα.

Γι’ αυτό λοιπόν όσο κι αν δεν μας αρέσει η βία στα γήπεδα, πρέπει να αποδεχθούμε πως είναι ανώδυνη, ελεγχόμενη, ασφαλής και πάνω απ’ όλα ευεργετική για την κοινωνία. Εξάλλου όλου βγαίνουν κερδισμένοι.  Ο οπαδός - συγγνώμη - ο φίλαθλος ήθελα να πω, δίνει 15 με 20 ευρώ και ξεγκαυλώνει, οι ΠΑΕ τα παίρνουν μαζί με άλλα τόσα πολλαπλάσια από τα τηλεοπτικά και τον ΟΠΑΠ, τα μοιράζουν σε οπαδοπατέρες, εφημερίδες και λειτουργούς δημοσιογράφους (και ενίοτε πληρώνουν προπονητή και παίκτες), τα κανάλια με την σειρά τους τα βγάζουν από τις διαφημίσεις και μοσχοπουλώντας σε πάνελ, συζητήσεις, αθλητικές εκπομπές και διεθνή μέσα «εικόνες ντροπής σε ελληνικά γήπεδα», ο οπάπ τα βγάζει από το στοίχημα, οι επιχειρηματίες-βοσκοί κερδίζουν μεγαλώνοντας το κοπάδι τους, καθώς επίσης αναγνωσιμότητα και prestige και ο κατευχαριστημένος νοικοκυραίος  μπορεί να δει την Κυριακή το βράδυ από τον καναπέ του, φορώντας τις πιτζάμες και τις παντόφλες του, πινοντας ένα πράσινο τσάι (κάνει καλό στις τοξίνες, απ’ ότι του είπανε) την αθλητική βία της εβδομάδας, έχοντας το κεφάλι του ήσυχο πως τίποτα δεν θα διαταράξει τη γαλήνη του.

Όσοι θέλουν να δουν ποδόσφαιρο λοιπόν υπάρχει πλέον η δυνατότητα να έχουν στην τηλεόραση τους primera division, premiership, campionato και bundesliga. Το ελληνικό ποδόσφαιρο εξυπηρετεί άλλους σκοπούς, δεν το έχουμε για θέαμα. Τουλάχιστον όχι αθλητικό. Απλά μια μικρή προειδοποίηση: όσο ελαστικές και να είναι, οι καπότες όταν παραγεμίσουν σπάνε. Τότε να δούμε πόσοι γκαστρωμένοι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν.


Ο αντιπροσωπευτικότερος εθνικός ύμνος στην ιστορία του αθλητισμου μας by αγνούς φιλάθλους

Ζήτω ο εθνικός ύμνος, ζήτω οι προφυλάξεις, ζήτω τα δορυφορικά πιάτα

Φιέστα και ανατριχίλα

Γιορτινή ατμόσφαιρα στο Καραΐσκάκη και χαρούμενα πρόσωπα. Πρωτάθλημα ήθελαν, πρωτάθλημα πήραν και με μεγάλη διαφορά από τον δεύτερο. Φιέστα λοιπόν! Τι άλλον θα μπορούσαν να ζητήσουν οι ποδοσφαιρόφιλοι ε; Και τι θα μπορούσε να καταστρέψει μια τόσο όμορφη ημέρα; Τίποτα θα έλεγε κανείς. Τίποτα είπα;

Τελικά... βρέθηκε ο διάδοχος. Και η Μορντορ είναι πια πιο δυνατή από πότε...

Πήρε τον λόγο ένας παλιός μας γνώριμος... και μίλησε. Η μορφή του επιβλητική. Δέος και φόβος σε πιάνει και μόνο που τον κοιτάς. Και αυτά που είπε, σήκωσαν τις τρίχες μου από την κορφή ως τα νύχια. Το γέλιο που συδόνευε τα λόγια του μου πάγωσε το αίμα και οι δηλώσεις αυτές καθεαυτές έκαναν ακόμα και το πιο ήρεμο κομμάτι του εαυτού μου να τρέμει. Αυτή η μορφή που τόσα χρόνια με στοίχειωνε τον ύπνο μου, μίλησε και έχρισε τον διάδοχό του, με μια κουβέντα που είναι πολύ περισσότερο απειλή παρά ευχή...

Ζήτω το κρύο αίμα, ζήτω οι απειλές, ζήτω ο διάδοχος

Ο Ιωνικός κινείται με Blanco

Εύγε! Μεγάλες στιγμές ζει ο ιωνικός, ένα από τα ιστορικά σωματεία της Αττικής αλλά και της Ελλάδας. Μεγάλο μπράβο στους συνεχιστές του αείμνηστου Κανελλάκη.

Ο Ιωνικός έκανε φέτος αρκετές μεταγραφές... Μόνο στην περίοδο του Ιανουαρίου έκανε 24,  και 25 έκανε το καλοκαίρι. Κοιτώντας τα νούμερα ξέχασα πως για να κατεβάσεις ομάδα για ποδόσφαιρο πρέπει να έχεις 11 παίκτες. Μου φάνηκαν πολύ λίγοι. Όταν άκουσα για Blanco και Ιωνικό ψιθυριστά, είπα από μέσα μου: Βρε μπράβο κίνηση η διοίκηση, θα πάρει τον Ισμαέλ της αεκ, θα βουλώσει και στόματα. Αμ δε... Τώρα μαθαίνουμε και κάτι καινούριο. Πως στο Blanco που αναφέρονταν οι φήμες ήταν το blanco που είχα στο γυμνάσιο για να σβήνω τα λάθη μου. Από το 2009 είχε το ίδιο έγγραφο και του άλλαζε απλά τις ημερομηνίες, έσβηνε τις παλίες και έβαζε τις καινούριες. Ούτε τον αριθμό πρωτοκόλλου δεν άλλαζαν. Τσακάλια. Μετά και από αυτές τις εξελίξεις είπα να κάνουμε μια αναδρομή στα φετινά κατορθώματα της ομάδας. Όχι πως το θέαμα που προσέφεραν οι, πλέον των 50, ποδοσφαιριστές της ομάδας ήταν λίγο, αλλά μας ξέρετε εμάς, είμαστε λίγο του κουτσομπολιού και βάζουμε πικάντικα θέματα.
Ξεκινάμε με αυτό. Πρώτη φορά στα χρονικά διακόπηκε για 45 λεπτά ματς κεκλεισμένων των θυρών λόγω επεισοδίων. Δυνατό, αλλά συνεχίστηκε το φαινόμενο. Το νεράντζι πήγε σύννεφο σε αυτή την περίπτωση. Highlight της χρονιάς το παιχνίδι με το παναιτωλικό και η είσοδος στον αγωνιστικό χώρο και μετά η έξοδος από τον αγωνιστικό χώρο και μετά η έξοδος από το γήπεδο και η έξοδος και το κυνήγι στις γειτονιές της Νίκαιας.

Νομίζει κανείς πως πιο συχνά είναι στο γρασίδι, παρά στις κερκίδες οι οπαδοί του ιωνικού. Επίσης καλό ήταν και το ματσάκι που είδαμε στο Ηλιούπολη - Ιωνικός 0-2. Μεγάλο παιχνίδι και αναπάντεχη εξέλιξη. Και για να θυμηθούμε και κάτι από τις παλιές καλές στιγμές.
Από τα πιο χαρακτηριστικά βίντεο για εκείνη την εποχή, πουκαμισάτοι παίζουν ξύλο με ροκαμπιλάδες, παίκτες κάνουν ντου πυξ λαξ χωρίς να φοβούνται συνέπειες (δεν υπήρχαν τότε)και με αποκορύφωμα ο λόγος του κ. Γέμελου με μπαμπάκια και αίματα για το ήθος. Το τραγικό είναι που ζητάει την βοήθεια των δημοσιογράφων στο τέλος.


Ζήτω το blanco, ζήτω τα αναπάντεχα διπλά, ζήτω το υπερθέαμα των 50 ποδοσφαιριστών